HIV چگونه منتقل می شود؟ راه‌هایی که ویروس ایدز می‌تواند خطرساز باشد ( بخش دوم)

در نوشته قبل ویروس ایدز را بررسی کردیم و چند راه انتقال اصلی آن را بیان کردیم، در ادامه پست قبلی در مورد راه های انتقال HIV  به موارد زیر می پردازیم.

انتقال خون و پیوند

در اوایل اپیدمی HIV در دهه ۱۹۸۰ تا اوایل دهه ۱۹۹۰، افراد زیادی به دلیل انتقال خون آلوده به HIV آلوده شده بودند. قبل از سال ۱۹۹۲، هیچ ابزار غربالگری برای اطمینان از اینکه خون ایالات متحده، از جمله فاکتورهای انعقادی و پلاسما، عاری از ویروس است، وجود نداشت.

این خطر در دهه های اخیر به دلیل پیشرفت در فناوری های تشخیص و غربالگری جهانی اهدای خون و بافت در ایالات متحده و سایر کشورها به طور چشمگیری کاهش یافته است. این نه تنها شامل غربالگری HIV بلکه سایر عفونت های منتقله از خون مانند هپاتیت B و هپاتیت C می شود.

امروزه خطر ابتلا به HIV ناشی از انتقال خون در ایالات متحده تقریباً یک در ۱٫۵ میلیون است. از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۸، تنها یک مورد ثبت شده انتقال HIV از طریق انتقال خون توسط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) گزارش شده است.

خطر در خارج از ایالات متحده می تواند به طور چشمگیری متفاوت باشد. به عنوان مثال، در مصر، از هر چهار عفونت HIV، یک مورد نتیجه انتقال خون است.۱۶ در مقابل، در آفریقای جنوبی، کشوری با بالاترین میزان بروز HIV در جهان، خطر انتقال نزدیک به یک مورد از هر ۷۶۰۰۰ تزریق است.

بارداری

همانند انتقال خون، خطر ابتلا به HIV از مادر به کودک در سال‌های اولیه همه‌گیری جهانی بالا بود. امروزه، به دلیل غربالگری معمول HIV در افراد باردار و استفاده از داروهای ضد رتروویروسی برای جلوگیری از انتقال عمودی (از مادر به کودک)، این خطر حتی در مناطق سخت آسیب دیده آفریقا به طرز چشمگیری کاهش یافته است.

هنگامی که انتقال اچ آی وی اتفاق می افتد، معمولاً در هنگام زایمان با پارگی غشاها اتفاق می افتد، که نوزاد را در معرض خون آلوده به HIV و مایعات واژن قرار می دهد. قبل از این، HIV به طور کلی از جفت از مادر به کودک عبور نمی کند، مگر اینکه جداشدگی جفت، پارگی زودرس غشاها یا مشکلی مشابه وجود داشته باشد.

حتی در این صورت، استفاده از داروهای ضد رتروویروسی در فرد باردار می تواند خطر انتقال عمودی را تا ۹۵ درصد با سرکوب ویروس تا سطوح غیرقابل تشخیص کاهش دهد.

HIV همچنین می تواند از طریق شیر مادر منتقل شود، و در ایالات متحده، افراد مبتلا به HIV rou هستند

صرف نظر از اینکه در حال درمان HIV هستند یا دارای بار ویروسی غیرقابل تشخیص هستند، توصیه می شود از شیردهی خودداری کنند. (همان توصیه ها به کشورهای در حال توسعه تعمیم داده نمی شود، جایی که مزایای تغذیه نوزادان بیشتر از خطرات آن است.)۱۹

اگر HIV درمان نشود، خطر انتقال مادر به کودک در حین زایمان و زایمان بین ۱۵ تا ۳۰ درصد و در دوران شیردهی بین ۱۵ تا ۲۰ درصد است.

سالانه، تنها حدود ۱۵۰ مورد انتقال عمودی در ایالات متحده وجود دارد که اغلب زمانی ایجاد می شود که یک فرد در اواخر بارداری به بیمارستان مراجعه می کند یا از درمان HIV پیروی نمی کند.

سایر علل احتمالی

علل کمتر شایع دیگری برای انتقال HIV وجود دارد که خطر ابتلا به HIV برای آنها بعید است اما ممکن است. این موارد شامل قرار گرفتن در معرض شغلی، روش های دندانپزشکی، سوراخ کردن بدن و خالکوبی، و اسباب بازی های جنسی مشترک است.

مواجهات شغلی

انتقال HIV از صدمات ناشی از سوزن یا سایر تماس های شغلی می تواند کارکنان مراقبت های بهداشتی را در معرض خطر قرار دهد. با این اوصاف، خطر ابتلا به HIV در اثر آسیب سوزن کمتر از یک در ۱۰۰۰ است، در حالی که تماس با مایعات بدن آلوده به HIV روی پوست دست نخورده حتی کمتر است.

تا به امروز تنها ۵۸ مورد انتقال شغلی HIV تایید شده است. اعتقاد بر این است که برخی دیگر با یک دوره ۲۸ روزه ضد رتروویروسی به نام پیشگیری از مواجهه پس از مواجهه با HIV (PEP) از آنها جلوگیری شده است.

روش های دندانپزشکی

در روزهای اولیه بحران ایدز، زمانی که زنی از پنسیلوانیا به نام کیمبرلی برگالیس ادعا کرد که از طریق یک عمل دندانپزشکی به اچ آی وی مبتلا شده است، تیتر اخبار شد. با توجه به اینکه Bergalis در گزارش قبلی عفونت های مقاربتی ناکام ماند، این ادعاها مشکوک تلقی شدند.

از آن زمان تاکنون، ادعاهای متعددی وجود داشته است اما هیچ مورد مستندی مبنی بر انتقال HIV در بین بیماران دندانپزشکی وجود ندارد. از هشت مورد گزارش شده در بین دندانپزشکان، هیچکدام به عنوان انتقال در طی یک عمل دندانپزشکی تایید نشده اند.

پیرسینگ و خالکوبی بدن

در حالی که از نظر تئوری امکان پذیر است، خطر ابتلا به HIV ناشی از سوراخ کردن بدن و خالکوبی به دلیل مجوز و مقررات سختگیرانه پزشکان در صنعت کم است. CDC به نوبه خود اصرار دارد که خطر انتقال HIV کم تا ناچیز است.

در میان پزشکان غیرمجاز که به شیوه‌های استریل‌سازی و بهداشتی در صنعت پایبند نیستند، خطر به طور بالقوه بالاتر است، اگرچه مشخص نیست چقدر است.

اسباب بازی های جنسی مشترک

اسباب بازی های جنسی به طور کلی به عنوان نوعی از رابطه جنسی ایمن در نظر گرفته می شود. با این اوصاف، اسباب‌بازی‌های داخلی مشترک مانند دیلدوها به دلیل قرار گرفتن در معرض خون و سایر مایعات بدن به طور بالقوه ناامن در نظر گرفته می‌شوند.

تا به امروز، خطر ابتلا به HIV از اسباب‌بازی‌های مشترک نامشخص است، زیرا اسباب‌بازی‌ها به ندرت تنها شکل رابطه جنسی یک زوج هستند. همین امر در مورد مشت زدن و سایر اعمال جنسی که باعث اختلال یا آسیب به بافت‌های رکتوم یا واژن می‌شوند، صدق می‌کند. این فعالیت‌ها از نظر تئوری می‌توانند عفونت را تقویت کنند، اما مطالعات هنوز این را تایید نکرده‌اند

راه های انتقال HIV

شما نمی توانید از در آغوش گرفتن، بوسیدن، دست دادن، ظروف مشترک، نوشیدنی از فواره، نیش پشه، صندلی توالت، یا تماس جنسی بدون مایعات بدن به HIV مبتلا شوید.

عواملی که خطر انتقال را افزایش می دهند

تعدادی از عوامل وجود دارد که می تواند به طور قابل توجهی خطر انتقال HIV را بدون توجه به مسیر قرار گرفتن در معرض آن افزایش دهد:

رابطه جنسی محافظت نشده: به زبان ساده، استفاده از کاندوم خطر انتقال HIV را تقریباً ۹۵% کاهش می دهد. عدم استفاده از کاندوم این مزیت محافظتی را از بین می برد.

بار ویروسی بالا: هر ده برابر افزایش بار ویروسی – مثلاً از ۱۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰۰ – خطر ابتلا به HIV را دو تا سه برابر افزایش می دهد. مصرف درمان ضد رتروویروسی این خطر را کاهش می دهد.

چند شریک جنسی: داشتن چندین شریک جنسی فرصت شما را برای قرار گرفتن در معرض HIV افزایش می دهد. حتی اگر فکر می کنید شریک زندگی “ایمن” است، سروسورتینگ (انتخاب شریک زندگی بر اساس وضعیت احتمالی HIV) با خطر سه برابری ابتلا به STD مرتبط است.

سوء مصرف مواد: فراتر از خطر ابتلا به HIV ناشی از سوزن های مشترک، داروهای غیرقانونی مانند کریستال مت آمفتامین و هروئین می توانند قضاوت را مختل کرده و ریسک پذیری را افزایش دهند. حتی داروهای غیر تزریقی و الکل نیز می تواند منجر به بازداری جنسی و ریسک پذیری شود

بیماری های مقاربتی: بیماری های مقاربتی خطر ابتلا و انتقال HIV را افزایش می دهد. با بیماری های مقاربتی اولسراتیو مانند سیفلیس، خطر ابتلا به HIV ممکن است تا ۱۴۰ برابر در جمعیت MSM در معرض خطر افزایش یابد.

عفونت‌های تناسلی: عفونت‌های تناسلی اکتسابی غیرجنسی خطرات مشابهی برای انتقال دارند. حتی موارد بدون عارضه مانند اورتریت با افزایش هشت برابری خطر ابتلا به HIV همراه است.

دوش کردن: برخی از مطالعات نشان داده اند که دوش رکتوم در جمعیت MSM در معرض خطر بیش از دو برابر خطر ابتلا به HIV از ۱۸٪ به ۴۴٪ است. .۳۳

یک کارگر جنسی بودن: هر چه فرد با افراد بیشتری برخورد جنسی داشته باشد، احتمال این امکان بیشتر می شود

محل زندگی شما: زندگی در جمعیت های شهری متراکم که در آن نرخ شیوع HIV بالاست، شما را در مقایسه با محیط های روستایی در معرض خطر بیشتری قرار می دهد. این امر به ویژه در محله های فقیرتر و قومیتی که دسترسی به خدمات درمانی و پیشگیرانه وجود ندارد، صادق است.

درک خطرات HIV می تواند به شما در ایجاد استراتژی های فردی برای کمک به جلوگیری از ابتلا یا انتشار HIV کمک کند. این ممکن است شامل استفاده مداوم از کاندوم و کاهش تعداد شرکای جنسی یا استفاده از برنامه های تعویض سوزن و سایر استراتژی های کاهش آسیب در صورت تزریق مواد باشد.

اگر HIV دارید، مسلماً بهترین راه برای جلوگیری از انتقال، حفظ بار ویروسی غیرقابل تشخیص با درمان ضد رتروویروسی است. مطالعات ثابت کرده اند که انجام این کار خطر انتقال HIV را به صفر می رساند

اگر اچ آی وی ندارید، می توانید با مصرف پروفیلاکسی قبل از مواجهه با HIV (PrEP)، یک نوع داروی ضد رتروویروسی که می تواند خطر ابتلا به عفونت را تا ۹۰ درصد در صورت مصرف طبق تجویز کاهش دهد، از خود محافظت کنید.