داستان کفه های ترازو و حلال و حرام

خیلی دقیق حساب می کنند، هر گرم را حساب میکنند، ترازوهای دیجیتالی رو میگم، اما هنوزم شاید یه سری اجناس و کالاهایی باشه که نشه  دقیق روی ترازو میزان مثلا ۱۰۰۰ گرم درآورد؛ ترازوهای دیجیتال این روزها جایگزین ترازوهای قدیمی شدند، اگرچه الان هم شاید گاهی در مغازه های قدیمی چشممون به ترازوهای قدیمی بیفته، قدیما هر هر دکانی که میرفتی یه دونه از اون ترازوهای قدیمی  که دوتا کفه داشت می دیدی، کفه های ترازو خیلی حرف ها داشت، اون قدیما که به حلال و حرام اعتقاد بیشتری داشتند کفه های ترازو خودشونو بیشتر نشون میدادن.

آقای دکجانچی، مغازه دار، یا همون آقای فروشنده چند تا سنگ کیلویی مذاشت و جنسمون رو به به مقداری که میخواستیم میکشید خیلی هنر میخواست که دقیق میزون کنی تا دوتا کفه بی هیچ اختلافی اندازه هم وایستند اما بیشتر وقت ها یه کفه یه کوچولو سنگینی میکرد، آقای دکان چی ها معمولا یه جوری تنظیم می کرد که اون کفه سنگینه به سمت مشتری باشه تا اگه بیشترم هست سمت مشتری باشه و خودش مدیون نباشه، در حقیقت این یه جور سنت شده بود که سهم مشتری بیشتر باشه و اینجوری مشتری ناراضی نباشه. آقای دکانچی هم اینجوری در اصل خیال خودش رو راحت می کرد که نون حروم به خونش نمیبره.

الان هم خیلی ها ترازو میزان میکنند اما به این جزئیات و سمت مشتری کمتر از قبل توجه میشه، کاش بعصی سنت ها و اینجور میزان کردن ها همیشه توی هرکاری جلومون باشه تا از حلال و حرام خیالمون راحت بشه.

نوشته شده توسط علی حاجی زاده