آیا کودکان به رفیق فابریک نیاز دارند؟
بهترین دوستی ها بخش ارزشمندی از دوران کودکی هستند. بچه ها در این روابط زمان قابل توجهی را با هم می گذرانند و تمایل به ایجاد پیوندهای بسیار نزدیک دارند. آنها یک خروجی اجتماعی ثابت را فراهم می کنند، به آنها کمک می کنند مهارت های اجتماعی ایجاد کنند، و منبع حمایتی را ارائه می دهند که بسیاری از بچه ها به آن تکیه می کنند و از آن لذت می برند. اغلب، این بچه ها دوستان دیگری دارند که دوست دارند با آنها نیز وقت بگذرانند. در حالی که بسیاری از بچه ها یک دوست صمیمی دارند (یا چند نفر)، برخی از بچه ها اینطور نیستند.
والدین ممکن است تعجب کنند که داشتن یک (بهترین دوست برای همیشه) چه اهمیتی دارد یا نه. به عنوان مثال، ممکن است نگران باشید که فرزندتان با تمرکز زیاد روی یک دوست، حلقه اجتماعی خود را بیش از حد محدود می کند. یا ممکن است بپرسید که در صورت نداشتن آن، از دست می دهند. همچنین ممکن است تعجب کنید که اگر این دوستی ها از هم پاشید چگونه از فرزند خود حمایت کنید.
در اینجا، اهمیت روابط بهترین دوستان و مزایا و معایب احتمالی داشتن رفیق فابریک و انواع دیگر دوستی ها را بررسی می کنیم. ما نگاهی خواهیم داشت به چگونگی توسعه مهارت های دوستی در سنین مختلف و برای انواع مختلف بچه ها و کارهایی که والدین می توانند برای حمایت از فرزندشان در توسعه مهارت های دوستی انجام دهند.
رفیق فابریک (بهترین دوست) چیست؟
بسیاری از بچه ها بهترین دوست یا گروهی از بهترین دوستان دارند. بچه های دیگر گروهی از دوستان دارند اما یک یا چند نفر را به عنوان “بهترین دوست” انتخاب نمی کنند. با این حال، یک یا چند نفر از این کودکان ممکن است در نهایت بیشترین زمان را با فرزند شما بگذرانند و عملاً به بهترین دوست تبدیل شوند.
این روابط ممکن است سال ها طول بکشد یا کوتاه مدت باشد. برخی از بچه ها در طول دوران کودکی خود با یک سری دوستان صمیمی به پایان می رسند، برخی دیگر ممکن است همان دوست را برای تمام زندگی خود حفظ کنند. سپس، بچه‌های دیگری هستند که گروه کوچک یا بزرگی از دوستان دارند که واقعاً یکی را بر دیگری ترجیح نمی‌دهند، دیگران هنوز ممکن است دوستی نزدیک زیادی نداشته باشند و/یا ترجیح دهند به تنهایی بازی کنند.
اغلب، بهترین دوستی ها به صورت ارگانیک یا به دلایل عملی ایجاد می شوند، به ویژه زمانی که بچه هایی با علایق یا پیشینه های مشابه در نزدیکی یکدیگر هستند. کودکانی که زمان زیادی را با هم می گذرانند، مانند نشستن در کنار یکدیگر در کلاس، بازی در یک تیم ورزشی، شرکت در یک باشگاه یا فعالیت مشابه، یا زندگی در آن سوی خیابان از یکدیگر، ممکن است احتمال بیشتری برای ایجاد این روابط داشته باشند.
از طرف دیگر، بچه ها ممکن است به صورت آنلاین یا در جای دیگری حضوری ملاقات کنند و فقط کلیک کنند. اگر والدین کودکان دوستان خوبی باشند، ممکن است به این دلیل تبدیل به بهترین دوستان شوند که در نهایت زمان زیادی را با یکدیگر می گذرانند. اغلب، بچه‌هایی با ویژگی‌های مشترک، تیپ‌های شخصیتی یا علایق مشترک کنار هم قرار می‌گیرند، اما گاهی اوقات بچه‌هایی که کاملاً با یکدیگر متفاوت هستند یا ظاهراً هیچ اشتراکی ندارند، بهترین دوستان نیز می‌شوند.
